به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از علیرضا فقیهی‌راد///* تجربه شکست خورده مذاکره برای رفع تحریم پیش روی ماست، و هیچ کشوری را نمی توان یافت که توانسته باشد تحریم ها را از طریق مذاکره آن هم بدون اتکا به مولفه های قدرت رفع کرده باشد چه رسد به آنکه مذاکره حول معامله بر مولفه های قدرت کشور باشد. از سوی دیگر تجربه موفق بسیاری از کشورها که برگرفته از نگاه راهبردی آنها به مساله تحریم هاست نیز مقابل ما قراردارد.
سرگئی ریابکوف، معاون وزیر خارجه روسیه بعد از وضع تحریم های آمریکا و اروپا علیه روسیه گفت: ما در روسیه این تصمیم را گرفته‌ایم که هرگز با آمریکا در مورد هیچ یک از تحریم‌هایی که علیه روسیه وضع کرده است مذاکره نکنیم. ما صرف نظر از هر چیزی، محکم روی موضع خود ایستاده‌ایم زیرا هر نشانه‌ای از ضعف فقط به آنها نشان خواهد داد که آنها باید فشار بیشتری وارد کنند. این استدلال پوسیده در همه جا پیچیده است. حتی پایتخت‌هایی که ادعا می‌کنند که با ما و شما دوستان خوبی هستند، می‌گویند که “ببینید فشار در نهایت نتیجه می‌دهد”. ما باید به آنها ثابت کنیم که این گونه نیست.
لاوروف وزیرخارجه روسیه هم گفته بود: ما هرگز از کسی نخواسته ایم که تحریم ها را از سر ما بردارد. ما خود را مقابل کسی تحقیر نمی کنیم.
جدای از آنکه از منظر فنی احیای برجام و امثال برجام، منجر به لغو موثر تحریم ها نخواهد شد، ما نیازمند تبیین این درک راهبردی در مواجه با سلاح تحریم هستیم که مقامات وزارت خارجه روسیه بیان کرده اند. آن هم در شرایطی که به استنادات متعدد سیاست فشارحداکثری با اعمال سلاح تحریم شکست خورده و حتی نتیجه عکس داده است.
آمریکا تا زمان کارایی سلاح تحریم ها آن را زمین نخواهد گذاشت. وزارت خزانه داری آمریکا سند بازنگری تحریم ها(2021) را منتشر کرده و به دنبال تنفسی برای بازطراحی آنهاست؛ تصمیم به مذاکره مجدد آن هم در شرایطی پیچیده تر یعنی اشتباه دهه 90 و شرطی نگه داشتن اقتصاد بدون هیچ عایدی. از آن سو ظرفیت های عظیمی در فضای بین الملل وجود دارد که می توان به سمت خنثی سازی تحریم ها و از کارانداختن کامل سلاح تحریمی پیش رفت.
نهایتا اینکه راهبرد مذاکره برای رفع تحریم ها سرابی بیش نیست و نه تنها عایدی ندارد بلکه در عمل به دلایل فنی و تحلیلی منجر به گسترده تر شدن تحریم ها و تداوم شرطی سازی اقتصاد خواهد شد.
*کارشناس روابط بین‌الملل
